Św. Paweł na pierwszym miejscu stawia jako świadka Pismo św. Ono nie tylko ukazuje Boga, który jest Panem swojego ludu, ale jest Panem wszystkich narodów a ten przez Niego Wybrany jest znakiem obecności Boga w świecie. W świecie bowiem człowiek zajmuje najważniejsze miejsce i dla niego świat istnieje. Bóg dla człowieka świat podtrzymuje w istnieniu i człowieka w tym świecie żyjącego, Bóg do współpracy zaprasza. Dzieje współdziałania człowieka z Bogiem sam Bóg wybierając do tego odpowiednich ludzi zechciał opisać.

Samo opisanie wszystkich słów i czynów Boga ma sakralny charakter. Pisarze jak i uczeni w Piśmie w dziejach narodu Wybranego cieszyli się zawsze wielkim szacunkiem i uznaniem a owoc ich pracy a właściwie owoc ich współpracy z Bogiem zyskał rangę i miano Świętej Księgi. Po  latach zawierała ono zbiory Prawa, Proroków i Pism. Ich istotną cechą był duch prorocki. Przez opowiedziane dzieje Narodu, poszczególnych ludzi Bóg ukazywał swoją drogę jaką zmierzał ku człowiekowi, aby przez zbawczy wysiłek przywrócić mu utraconą przez grzech Adama godność dziecka Bożego.

Dlatego trzecia niedziela wielkanocna każe nam pochylić się nad proroctwem Pisma i uświadomić sobie, że nasze chrześcijańskie życie, nasze  zwyczaje znajdują swoje źródło w Słowie objawionym, które poucza, oświeca, ostrzega, gdy trzeba upomina i karci, bo Słowo Życia otwiera nas na nasze Zmartwychwstanie i życie wieczne.