Rok 2020.

Przeżyliśmy kolejny rok od czasów narodzenia Jezusa Chrystusa, 2020. W wartościach cyfrowych przejawiający widoczną symetrię, zapowiadający się w naszych zamierzeniach duszpasterskich dość dobrze. Jaki był dało się widzieć dopiero później. Zwaliły się na nas wnet wszystkie nieszczęścia, dały się nam we znaki bolesne ograniczenia. Uderzyły w nas,  w najmniej spodziewanym czasie. Uderzyły w społeczeństwo ale jeszcze bardziej w Kościół. Pozwolono nam  na początku Wielkiego Postu posypać głowy popiołem a potem ruszyły ograniczenia; liczby uczestników Mszy św. i nabożeństw. Najgorsze zaczęło się w uroczystość Zwiastowania Pańskiego, kiedy ograniczono nakazem sanitarnym liczbę uczestników do 50 a gdy przyszedł Wielki Tydzień do 5.  Przy tym jak mantrę powtarzano na wiele sposobów, że zagrożeniem dla zdrowia ludzi jest zbyt wielka liczba wiernych w świątyniach. Ratunkiem dla wielu naszych parafian stała się Telewizja Kablowa Chopin. Za sprawą transmisji całodobowej z kościołów ludzie wierzący za pomocą mediów mogli wedle swoich możliwości wysłuchać i obejrzeć transmisje Mszy św. i pomodlić się w swoich domach. Biskupi na te okoliczności udzielali też chętnie stosownych dyspens. Triduum Paschalne i czas spowiedzi wielkopostnej jako posługujący przeżyliśmy bardzo boleśnie. Wdać było, że ludzie zaglądali do kościoła ale przerażeni narzuconym reżimem sanitarnym znacznie ograniczali swoją obecność. Sprawowana była dodatkowa liturgia Triduum Paschalnego, głównie ze względu na siostry Albertynki, ale i to nie pozwoliło uczestniczyć wielu chętnym  do przeżycia Tajemnic Paschalnych. Podobnie rzecz się miała z Rezurekcją i Wielkanocą.  Uścisk zarządzeń zelżał po niedzieli Miłosierdzia, nie na niedzielę,  ale po niedzieli.      Z perspektywy ludzi praktykująch wszystko wyglądało jakby ktoś ograniczenia w ważnym czasie postanowił, aby ludziom uniemożliwić dostęp do źródeł łaski.

Zarazy nie raz nawiedzały ogromne połacie świata, ale i wtedy ludzie chroniąc życie i  zdrowie,  mogli szukać pociechy w wierze, która dodawała i sił duchowych. W naszych czasach stawia się na sprawność procedur medycznych i sanitarnych, licząc na to, że takie działanie rozwiąże zagrożenia, zapominając o tym co podkreślały poprzednie pokolenia medyków, że ta dziedzina ludzkich umiejętności jest sztuką, a więc działaniem, których skutków do końca nie da się przewidzieć.  

Obostrzenia sanitarne zupełnie zniweczyły plany i terminy przyjęte na Bierzmowanie młodzieży i 1.Komunię św.  Bierzmowanie ostatecznie miało miejsce we wrześniu a Komunia św. w czterech grupach odbyła się w czerwcu – trzy i jedna największa we wrześniu. Mizernie wypadły też nabożeństwa wielkopostne, majowe i czerwcowe. Boże Ciało pozwoliło nam przejść procesyjnie wokół naszego kościoła z Najświętszym Sakramentem a na placu przykościelnym zostały ustawione trzy ołtarze, czwarty był w świątyni. Procesje odbyły się na zakończenie wszystkich Mszy św., tak że spora liczba wiernych mogła wyznać wiarę w realną obecność Pana Jezusa w Najświętszym Sakramencie, dać świadectwo wiary i wypraszać Boże błogosławieństwo dla siebie, swoich rodzin i swoich domów. Powoli ludzie zaczęli powracać do kościołów, choć organa państwowe utrzymują w nas duży poziom lęku. W tym wszystkim trochę mało jest wiary, że jesteśmy w ręku Bożej Opatrzności a Pan „czuwa nad naszym wyjściem i powrotem”. Dawniej wiele mówiono i pisano o empatii w zawodach służebnych a przekłada to się na proste Chrystusowe słowa; „cokolwiek komukolwiek uczyniliście, Mnieście to uczynili”. Każdy, kto wykonuje zawód zaufania publicznego nie może o tym zapominać.

Jak zawsze na zakończenie roku podajemy garść danych. Parafię naszą wg Urzędu Skarbowego zamieszkuje 9209 osób, nasze parafialne wyliczenia wskazują  8406 parafian, przy tym nie wszyscy deklarują się jako wierzący i praktykujący, jednostkowo pojawiają się i apostaci. Zamieszkują w 3250 rodzinach, osoby samotne mają również taki status. Jest  prawie 300 związków niesakramentalnych, ponad 440 osób samotnych. W czasach przed pandemią nawiedzaliśmy co miesiąc ponad 90 chorych, odprowadziliśmy na miejsce spocznienia 129 parafian.  Sakramenty –  Chrztu św. udzieliliśmy 73 dzieciom,   do 1.Komunii  św. ostatecznie przystąpiło 92 dzieci, sakramentu Bierzmowania Ks. Biskup udzielił 46 młodym parafianom. Podczas Mszy św. wydaliśmy przez cały ten rok 60 tys. Komunii św.      

 Mijający rok z perspektywy utrzymania parafii był trudny. Zapas finansowy, który pozwolił utrzymać wszystkie agendy parafialne pochodził z dotychczasowych oszczędności, które miały być przeznaczone na remonty i konserwacje. Udało się wymalować Konwikt i prezbiterium naszego kościoła. Koszta wyniosły 25 tys.

Ponadto dokonano konserwacji ogrzewania i pieców na eko-groszek. Koszta pracownicze wynoszą ponad 11tys. zł, Na ogrzewanie Konwiktu wydaliśmy – 16,5.tys, na ogrzewanie kościoła 12,5 tys. na energię elektryczną w obu naszych kościołach i domu parafialnym 23,5 tys., woda i ścieki 4,2 tys. Dochód parafii stanowią kolekty, w tej chwili wynoszą średnio 3,8 tys., pogrzeby 400zł, śluby 400zł i chrzty 100zł. Dziękujemy za ofiary na tacę i te przysyłane również na konto parafialne.