Jezus zapytał swoich uczniów: „Za kogo ludzie uważają Syna Człowieczego? A oni odpowiedzieli: Jedni za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za Jeremiasza albo za jednego z proroków.” Sądy o Jezusie były różne. Tak zazwyczaj jest, że ktoś, kto wzbudza swoją osobą zainteresowanie, jest przez innych oceniany, omawiany. Ludność tamtejsza na miarę swego pojmowania, swej wiary, swej świadomości, wykształcenia, ale i uczucia serca, starała się przyporządkować Jezusowi jakieś imię, miano. Uznawano Go za kogoś niezwykłego. Znaki, które czynił oraz nauka, przyniosły Mu rozgłos. Dlatego przywoływano imiona wielkich sądząc, że być może jest On jednym z nich. Serca ich jeszcze były zamknięte, umysły przesłonięte, że nie ogłoszono Go Mesjaszem. Chociaż w niektórych sercach i to imię się pojawiło.  Jezus zapytał, więc uczniów: „A wy, za kogo Mnie uważacie?” Spojrzeli na siebie. Naraz Piotr, jakby poruszony nagłą myślą, odpowiedział: „Ty jesteś Mesjasz, Syn Boga żywego.” A ty bracie i siostro co odpowiesz Jezusowi jeśli cię zapyta?.

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl