Można nieść pomoc opętanym, wyrzucając złe duchy, a i tak znajdą się niektórzy „mądrzy", którzy zakwestionują intencje albo czyn, albo będą doszukiwać się „drugiego" dna. Czyny Jezusa zostały osądzone także w ten sposób. Co więcej, ci ludzie dodają swoją diagnozę - odszedł od zmysłów. W ten sposób pragną podważyć wszystko co czyni i co mówi. Przecież wielcy tego świata nie mogą się mylić. Przemawiają za nimi lata doświadczeń, skończone szkoły, pobożność i stanowiska. Jezus - cieśla z Nazaretu nie może się z nimi porównywać. Jednakże wielu słuchających Jezusa i widzących czyny, nie zniechęca się i nie porzuca swojego Mistrza. Mądrość słów Jezusa przemawia do nich mocniej, niż osądy starszych, faryzeuszów i uczonych w Piśmie.

„Oto moja matka i moi bracia. Bo kto pełni wolę Bożą, ten Mi jest bratem, siostrą i matką." - te słowa Jezusa jeszcze bardziej ukazały Jego miłość i bliskość w stosunku do ludzi. Poczuli się ważni i kochani. Odchodzili od Nauczyciela z Nazaretu z radością w sercu. Być bratem czy siostrą Kogoś, kto czyni takie dzieła - uzdrawia, wyrzuca złe duchy, wskrzesza, to daje siłę i moc, by iść przez życie i nie bać się złego.

Gdy spoglądamy dziś na świat, jakże często dostrzegamy, że wciąż żyją ludzie, którzy zamiast zastanowić się nad słyszanymi słowami, ewentualnie postawić jakieś pytania, rozwiać wątpliwości od razu rzuca oskarżenia - odszedł od zmysłów. W ten sposób poniżają adwersarzy, siebie stawiają w roli jedynych sędziów i sprawiedliwych. Dotyczy to też naszych rodzin. Jakże często łatwo przychodzi nam osądzić, wydać wyrok... Warto się nad tym zastanowić, czy i ja nie staje się takim faryzeuszem? Czy zamiast pełnić wolę Boga i w ten sposób zasługiwać na piękny tytuł - brata i siostry Jezusa, nie zatracam daru Jego Ewangelii, sprzedając go za srebrniki haseł nowoczesności, liberalizmu, wolności bez granic i odpowiedzialności. Być uczniem Chrystusa w tym świecie przychodzi coraz trudniej, ale przecież Bóg swoich dzieci nie opuszcza, nie zostawia w potrzebie, chroni i umacnia, więc warto słuchać w sercu i sumieniu głosu, który wskazuje drogę ku pełni radości i szczęścia. Nawet jeśli nie wszystko będzie tak, jak sobie wymarzyłem, to jednak świadomość, że wola Boga nie prowadzi drogami naszych wyobrażeń, a często nawet trudnymi ścieżkami doświadczeń i cierpienia, to jednak zawsze prowadzi w tym jedynym kierunku, który czujemy każdą komórką swego ciała - ku nieśmiertelności.

Wolna wola, w którą jesteśmy wyposażeni, pozwala nam nieustannie wybierać między drogami - życia i śmierci, miłości i nienawiści, dobra i zła. Którą ścieżką idę zależy także ode wyborów dnia dzisiejszego i każdego następnego, od tego czy chcę i pełnię wolę naszego Ojca Niebieskiego. Już za chwilę znów coś wybierzesz, pamiętaj o odpowiedzialności za swoje i innych zbawienie.

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl