Modlitwa jako droga do Ojca

Uczniowie proszą Jezusa: „Panie, naucz nas się modlić”. To prośba, która może płynąć także z naszego serca. Często nie wiemy, jak się modlić, co mówić, jak trwać przed Bogiem i jak ufać. Jezus odpowiada nie wykładem, ale modlitwą. Prostą, pokorną i pełną treści. Mówi, że mamy zwracać się do Boga jak do Ojca – nie jako do surowego sędziego, ale Tego, który zna nasze potrzeby, zanim je wypowiemy. Przypowieść o natrętnym przyjacielu uczy nas, że w modlitwie ważna jest wytrwałość. Bóg nie jest nieczuły – przeciwnie, jest zawsze gotowy dawać. Jezus mówi: „Proście, szukajcie, kołaczcie” – bo modlitwa to nie tylko mówienie do Boga, ale również szukanie Jego woli i pukanie do drzwi Jego miłosierdzia. Jezus kończy słowami pełnymi nadziei: „O ileż bardziej Ojciec z nieba da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”. Modlitwa nie zawsze zmienia rzeczywistość zewnętrzną, ale zawsze może zmieniać nas – jeśli naprawdę chcemy przyjąć to, co Bóg chce nam dać. Duch Święty jest największym darem – obecnością Boga w naszym życiu, źródłem pokoju, mądrości i siły. 

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl