„To zbyt mało iż jesteś Mi…” Czego może chcieć ode mnie Pan Bóg? Czego mógł chcieć od dawnych proroków takich jak Izajasz? Całe życie Mu poświęcili, niczego nie pragnęli dla siebie, a tu jeszcze słyszą: „To zbyt mało…” Czego ten Pan Bóg naprawdę chce od swoich wybrańców? Można zrozumieć angażowanie ich, wykorzystywanie do szlachetnych celów, ale objuczanie już i tak obciążonego nad ludzką miarę?

Tak to już jest, że jeśli ktoś dysponuje talentem, to będzie do maksimum wykorzystywany. Pomyślmy o nadzwyczaj uzdolnionych muzykach, którym już dzieciństwo się odbiera, aby się stali mistrzami. Wiele godzin ćwiczeń każdego dnia tylko po to, aby duch artysty jak najpiękniej wybrzmiał podczas koncertu. Nie inaczej jest ze sportowcami – przykład choćby Otylii Jędrzejczak, która otwarcie przyznała się iż codziennie przed piątą rano wstaje, aby już od szóstej godziny pływać na basenie…

Jakoś tak dziwnie się składa, że tak wiele wymaga się od tych, którzy i tak wiele dają. Przecież to najzupełniej zgodne z Chrystusowym przekazem: „Komu wiele dano, od tego tym więcej wymagać się będzie.” Jesteśmy chrześcijanami. Św. Leon Wielki, papież wołał z okazji Bożego Narodzenia: „Chrześcijaninie, poznaj godność swoją!” Jakże wiele otrzymaliśmy jako chrześcijanie – dzieci Boga! Z wszystkiego tego będą nas rozliczać i warto by było pokazać się jak najbardziej zaangażowanym. W dzisiejszym świecie nikt już nie chce bylejakości, a Pan Bóg ma ją tolerować? On również nie chce tego. Sam woła: „Bądź zimny, albo gorący, bo jeśli nie będziesz ani zimny, ani gorący, z obrzydzeniem pocznę wypluwać cię z ust moich…”

Nie tylko więc do Izajasza mówi Bóg: „To za mało iż jesteś mi…” Daj z siebie więcej – zwłaszcza w czasie adwentu.

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl