W niedzielę rocznicy poświęcenia własnego kościoła, Kościół pozwala kapłanom wybrać jeden z pięciu fragmentów ewangelii. Wybrałem Łukaszowy, gdyż przez obecny rok liturgiczny właśnie ten autor ukazywał nam swoje spojrzenie na Chrystusa i Dobrą Nowinę.

W pierwszych dziesięciu wierszach dziewiętnastego rozdziału znajdujemy opis spotkania Jezusa z Zacheuszem. Ów był zwierzchnikiem celników o małym wzroście i do tego bardzo bogatym. Wszedł więc na sykomorę, by zobaczyć Mistrza z Nazaretu. Jezus go dojrzał i kazał mu szybko zejść z drzewa, bo chciał się u niego zatrzymać. Tłum, który towarzyszył Nauczycielowi, szemrał: „Do grzesznika poszedł w gościnę". Odpowiedź celnika zaskoczyła wszystkich - „Panie, oto połowę mego majątku daję ubogim, a jeśli kogo w czym skrzywdziłem, zwracam poczwórnie". Jeszcze bardziej wprawiły w zdumienie słowa Jezusa: „Dziś zbawienie stało się udziałem tego domu". Piękne jest ostatnie zdanie, które czytamy w tym fragmencie, które wyjaśnia postępowanie Jezusa: „Albowiem Syn Człowieczy przyszedł szukać i zbawić to, co zginęło".

Doświadczenie spotkania z Jezusem zmienia człowieka, gdy ten otwiera się na Słowo Boże, na obecność Boga w swoim życiu. Zacheusz pragnął zobaczyć Jezusa, chował się przed komentarzami tłumu w liściach sykomory, licząc że go nikt nie zauważy. Ryzykował, że narazi się na śmieszność, ale zobaczenie Jezusa było ważniejsze. Wproszenie się do jego domu przez Jezusa i radość z tego faktu, że Mistrz nie gardzi jego osobą, napawała go dumą. Poczuł się synem Abrahama, on też tworzy naród wybrany, lud Boży. Zmiana, która się w nim dokonuje, sprawia że tłum spogląda na niego inaczej. To co kiedyś było dla niego tak ważne, bogactwo, schodzi na drugi plan. Dostrzega ubogich, którym chce pomóc. Skrzywdzonych poczwórnie wynagradza. Działanie łaski dla wszystkich jest widoczne i namacalne. Jedno spotkanie Jezusa ze zwierzchnikiem celników tak wiele w nim zmieniło. Zbawienie stało się udziałem tamtego domu.

Warto zapytać się, czy szukam Jezusa tak jak Zacheusz? Czy potrafię „ryzykować" pragnieniem „zobaczenia" Jezusa? Przecież dziś niemodne jest chodzenie do kościoła. Często wierni praktykujący słyszą przykre słowa, nawet od najbliższych - że są dewotami, fanatykami, katolami... Czy potrafię pokonać pokusę pozostania w domu, albo wyjazdu na zakupy, jakiejś „ważnej", ale niekoniecznej pracy i pójść do mego Mistrza. A kiedy już pójdę na spotkanie z Nim, to czy się otwieram na Jego Ewangelię i czy jestem gotowy otworzyć Mu drzwi serca?

Jezus pragnie, by każdy „dom" doświadczył zbawienia. Pragnie je ofiarować każdemu, szczególnie tym zgubionym, których nieustannie i wytrwale szuka. Mnie też. Pragnie zamieszkać dziś w moim wnętrzu. I tak jak od Zacheusza, tak i ode mnie oczekuje zmiany, bym dostrzegł, jak mało znaczy materia, jak bardzo potrzebują mnie ubodzy i jak pięknie byłoby, gdybym zadane krzywdy innym wyrównał, albo przewyższył swoją dobrocią. Dokonać się może taka przemiana, gdy stanę i wyznam swój grzech, gdy pozwolę w swym sercu posprzątać łasce od Boga.

Przed nami dobra okazja, by wesprzeć zmarłych w czyśćcu cierpiących. Od pierwszego do ósmego listopada można zdobyć odpust zupełny. W duchu wdzięczności za otrzymane łaski i miłości do tych, którzy przed nami do wiecznego Domu Ojca poszli, z czystym sercem wypełnijmy zadane warunki uzyskania odpustu, a sami doświadczymy wielkiej radości z pełnionego dobra. Smutniejszy listopadowy czas zamienimy w nadzieję życia wiecznego i spotkania na cudownej uczcie przy stole Królestwa Bożego z Chrystusem i naszymi bliskimi.

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl