Jest już późno. ks. Piotr | 2011-01-08 |
Jezus długo nauczał tłum, który zgromadził się przy Nim. Gdy było już późno, uczniowie proszą swego Mistrza, by ludzi odprawił. Ten zaś dowiedziawszy się o pięciu chlebach i dwóch rybach, pobłogosławił je i polecił apostołom, by je rozdali. Po wszystkim zostało jeszcze dwanaście pełnych koszów ułomków chleba i resztek ryb, a słuchających Jezusa samych tylko mężczyzn było pięć tysięcy. Uczniowie byli już głodni i umęczeni. Nie liczyli, że ich posługa nie będzie jeszcze skończona. Przyszło im rozdawać chleb i rybę. W najmniej spodziewanym momencie doświadczyli cudu. Ten cud w ich życiu jeszcze nie jeden raz powtórzy się. Będą błogosławili chleb i rozdawali Ciało Pańskie głodnym i umęczonym ludziom, by mieli dość sił, aby dotrzeć do celu. Jak często szukam Jezusa? Jak często karmię się Ciałem Pana? Jak cenię sobie tę bliskość Boga w mym życiu? Przecież to kolejny cud - Bóg chce być ze mną - dziś, jutro, zawsze... Dla Niego nigdy nie jest za późno.
|