Jezus nauczając, odnosi się do słów uczonych w Piśmie, że Mesjasz jest synem Dawida. Wskazuje, że sam Dawid nazywa Go Panem, więc nie może być tylko jego synem.

Dostrzec wielkość Jezusa nie tylko w Jego mądrości, dobroci, ale także w Jego boskim pochodzeniu i czynionych cudach, które są także cudami nad siłami natury. Po zmartwychwstaniu Jezusa, Jego Apostołowie i wielu uczniów podąża drogą męczeństwa. To jest największy dowód, gdy oddają życie za wiarę w bóstwo Jezusa. Pewni są prawdziwości nauki o Królestwie Bożym, w którym pragną się znaleźć. Gotowi są cierpieć i gotowi są umrzeć, aby żyć z Jezusem. Ta ich autentyczność i świadectwo nie zostają bez odpowiedzi. Coraz więcej ludzi wierzy. Wdzięczny jestem Bogu za tych, którzy ponieśli Dobrą Nowinę do świata i zarazem smutno mi, że tak często rachuje, zastanawiam się, odkładam, obliczam, by tylko nie pójść za Jezusem do końca. Tyle we mnie jeszcze świata, obaw co inni sobie pomyślą... Kim chcę być? Chrześcijaninem czy człowiekiem z tego świata? Pogodzić się tego nie da. Pomóż mi, Boże, mocniej Cię kochać i żyć świadomością Twej miłości do końca i obecności przy mnie zawsze i wszędzie, gdziekolwiek jestem...

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl