Pan Jezus w dzisiejszej Ewangelii daje swoim uczniom bardzo konkretne wskazania dotyczące międzyludzkich relacji; czyni to w kontekście nauczania uczonych w Piśmie i faryzeuszów, którzy mając prowadzić innych do Boga, ograniczyli dostęp do Niego mnóstwem szczegółowych przepisów regulujących najdrobniejsze dziedziny ludzkiego życia i postawili samych siebie w centrum; zamiast ułatwiać zwykłym ludziom przystęp do Jahwe, zaczęli go uniemożliwiać, czyniąc się niezbędną instancją pośrednią w relacji Bóg - człowiek, jakąś swoistą wykładnią prawdy i moralności. 

   Chrystus pokazuje Swoim słuchaczom inny model: w ich życiu najważniejszy ma być Pan Bóg; są oni zatem zobowiązani do przestrzegania Jego nauki podawanej i interpretowanej przez uczonych w Piśmie, ale nie mają powielać ich postawy życiowej pełnej obłudy i fałszu, nieszczerości i chęci błyszczenia przed ludźmi. Chrystus wzywa ludzi do postawy pełnej pokory, prostoty i ufności względem Boga, jednocześnie demaskując pozory pobożności, pragnienie zaszczytów i egoistycznej koncentracji na sobie cechującej przywódców religijnych narodu żydowskiego.

   Także my, chrześcijanie XXI wieku musimy bardzo uważać, by nasza religijność była autentycznym szukaniem Boga i oddawaniem Mu chwały, a nie była nacechowana ludzkimi pragnieniami związanymi choćby z potrzebą dostrzeżenia człowieka i chwalenia go za jego zauważalną pobożność.

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl