To, że Jerozolima została zdobyta przez Nabuchodonozora, że ograbiono wówczas świątynię, że wielu Żydów wówczas zginęło, a co zacniejsi, pozostali przy życiu zostali uprowadzeni w niewolę, było owocem wcześniejszego nieposłuszeństwa względem nakazów Boga, licznych odstępstw i zgorszenia sianego przez członków narodu wybranego. Niestety jednak ci ludzie kolejnemu pokoleniu zostawili w spadku owoce swej niewierności w postaci niewoli, utraty godności czy kompletnego zubożenia. Ten los jednak nie dosięgnął bezpośrednich sprawców wcześniejszych przewinień, lub też dotknął ich na końcówce ich ziemskiego bytowania. Z wielkim problemem pozostało natomiast drugie pokolenie. Pewnie nie mniej było ono zepsute od swych protoplastów, ale nie na tyle, by utracić całkowicie wiarę w Boga. Gdy przyszła trwoga, odnaleźli drogi do Boga. Owo drugie pokolenie miało to szczęście, że miało do czego się odnieść – jeszcze było czego się uchwycić, nie trzeba było budować od nowa.

Wśród przedstawicieli owego drugiego pokolenia był też swoisty kwiat młodzieży tamtego czasu, który za punkt honoru postawił sobie zgłębianie mądrości Bożej i czuwanie nad wprowadzaniem jej w życie. Byli uczciwi, wierni, bezkompromisowi i – co bardzo było istotne – sumienni i pracowici. Wzbudzali podziw nawet u swych wrogów, którzy byli zmuszeni u przedstawicieli drugiego pokolenia Żydów szukać pomocy.

Jednego zakwestionować się nie da: Panu Bogu tak dalece zależy na szczęściu człowieka, że wszystko uczyni, aby ów cel został przez niego zrealizowany. Może więc i owo nieszczęście niewoli potrzebne było drugiemu pokoleniu, by obudzić w nich dumę, przypomnieć godność dzieci Bożych? Może tak właśnie miały układać się tamte wydarzenia, aby wydobyć z owych nieszczęśników to, co  w nich najcenniejsze? Ale jedno jest pewne: nie byłoby historii ludzi młodych tamtego czasu, gdyby im nie przekazano choćby w szczątkowej formie miłości do Boga. Jak bardzo ważne jest, aby dzieci i młodzież uczyć o Bogu i przyzwyczajać do Kościoła. Może pogubią się na drogach życia, może odejdą na czas jakiś, ale z pewnością wrócą, jeśli ziarno miłości do Niego głęboko będzie w nich zakorzenione.

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl