Pytanie o wolę Bożą na zasadzie losów nie było niczym nadzwyczajnym w Starym Testamencie. Kapłani dysponowali bowiem rodzajem losów zwanych Urim i Tumim – przez które pytali Boga o Jego wolę. Gdy trzeba było wyruszyć na wojnę czy zorganizować obronę, podjąć jakąś bardzo ważną decyzję… Nie dokonywało się to na zasadzie przypadkowego rzutu kostką, ale poprzedzane było wytrwałą modlitwą.

Po śmierci więc Judasza, który sprzeniewierzył się swemu posłannictwu, Apostołowie postanowili skład apostolski uzupełnić do liczby wytyczonej przez Pana Jezusa. Z dużej liczby uczniów odważyli się wytypować dwóch – według oceny ludzkiej najbardziej odpowiednich. Ostateczną jednak decyzję pozostawili Bogu.

To pewnie jedynie wzór na zachowanie w sytuacjach wymagających podjęcia bardzo ważnych decyzji: wyeliminowanie rozwiązań – po ludzku – najmniej sensownych, potem modlitwa i pozostawienie decyzji Bogu. Warto to zapamiętać.

Odnośniki do dzisiejszych czytań:

• w serwisie Mateusz.pl
• w serwisie Niedziela.pl
• w serwisie Paulus.org.pl